ประมวลการสอนรายวิชา

ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์

รหัสวิชา THE341 ชื่อวิชา FOLKLORE  จำนวนหน่วยกิต 2 

ภาคการศึกษาที่ 1/2552

           ข้อมูลเกี่ยวกับวิชา

คำอธิบายรายวิชา

ศึกษาความหมายและความเป็นมาของวิชาคติชนวิทยา ประโยชน์ของการศึกษาวิชาคติชนวิทยา การศึกษาคติชนวิทยาในประเทศไทย คุณค่าของคติชนที่มีต่อสังคมไทย พลวัตทางคติชนไทย ระเบียบวิธีการรวบรวมข้อมูลภาคสนาม การจัดระเบียบข้อมูลตามวิธีการทางคติชนวิทยา ปฏิบัติภาคสนาม

ผู้สอน   ชื่อ-สกุล อีเมล์ เวลานิสิตเข้าพบ อาจารย์ดวงเด่น บุญปก duangden@swu.ac.th TU1330-1600

ห้องเรียน  -  เวลาเรียน: 01020202B จ. 10:30-12:20

วัตถุประสงค์

เพื่อศึกษาขอบข่ายและข้อมูลคติชนประเภทต่างๆ ทั้งประเภทใช้ถ้อยคำ ไม่ใช้ถ้อยคำ ประเภทมุขปาฐะ ลายลักษณ์ รวมทั้งวัฒนธรรมวัตถุ ประเพณีสังคมพื้นบ้านและการแสดงศิลปะพื้นบ้านด้วยแนวทางและทฤษฎีที่เหมาะสม และ เพื่อให้ผู้ศึกษาสามารถอธิบายและนำเสนอผลงานการศึกษาข้อมูลคติชนที่สัมพันธ์กับบุคคลและสังคม

การประเมินผลการเรียน

การเข้าชั้นเรียน 10% การปฏิบัติการภาคสนาม ศึกษาข้อมูลทางคติชนในพื้นที่ที่กำหนดให้ การนำเสนอข้อมูลที่ได้จากการปฏิบัติการภาคสนาม 12% การทำรายงานตามหัวข้อที่ได้รับมอบหมายและทำรายงานตามหัวข้อที่นิสิตสนใจและนำเสนอรายงาน 20% การนำเสนอทฤษฏีและแนวคิดใดแนวคิดหนึ่งตามที่ได้ศึกษามาเพื่อวิเคราะห์ข้อมูลคติชนประเภทต่างๆ 5% ล่าเรื่องที่แสดงให้เห็นถึงความคิดและความเชื่อจากประสบการณ์หรือวิถีชีวิตของผู้เล่า 3% งานประจำสัปดาห์ตามข้อที่ได้ศึกษาและ/หรือได้รับมอบหมายจากผู้สอน 20% และสอบปลายภาค 30%

เกณฑ์การพิจารณาตัดเกรด

A 80 up B+ 75-79 B 70-74 C+ 65-69 C 60-64 D+ 55-59 D 50-54 E 49 down

เอกสารและสื่อที่ใช้ประกอบการสอน

กฤษฎา รุ่งเรือง. (2548). การวิเคราะห์คุณธรรมที่ปรากฏในบทภาพยนตร์การ์ตูน โทรทัศน์เรื่องปลาบู่ทอง. สารนิพนธ์. กศ.ม. (ภาษาไทย). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. จันทร์ศรี นิตยฤกษ์ (ม.ป.ป.). ความรู้เรื่องคติชนวิทยา. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยครูธนบุรี. จินจณา โอสถธนากร และ วนินทร หงสกุล. (2545). “ปลุกกระแสการ์ตูนไทย...ปลาบู่ทอง: สัมภาษณ์พิเศษ อรุโณชา ภานุพันธ์ แห่งบรอดคาซท์ไทย เทเลวิชั่น”. วารสารส่งเสริมการลงทุน Thailand Investment Promotion Journal. 13(7): 13-16. จิรวัฒน์ อุตตมะกุล. (2548). พระภรรยาเจ้าและสมเด็จเจ้าฟ้าในรัชกาลที่ 5. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มติชน. บัวผัน สุพรรณยศ (2542). คติชนวิทยา (Folklore). กรุงเทพฯ: ที พี เอ็น เพรส. บุษบา เรืองศรี. (2547). “ปลาบู่ทองไทย: มรณมาตาเขมร: เปรียบเทียบโลกทรรศน์ของผู้เล่านิทาน”. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 1(2): 29- 41. ภาณุพงศ์ อุดมศิลป์ (2549). วิชาคติชนวิทยา (Folklore). กรุงเทพฯ: ศูนย์การพิมพ์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ภูมิจิต เรืองเดช (2542). คติชนวิทยา (Thai Folklore). บุรีรัมย์: สถาบันราชภัฏบุรีรัมย์. ศิราพร ณ ถลาง (2548). ทฤษฎีคติชนวิทยา: วิธีวิทยาในการวิเคราะห์ตำนานนิทานพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานทางวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ศิราพร ณ ถลาง และสุกัญญา ภัทราชัย (บรรณาธิการ 2542). คติชนกับคนไทย-ไท: รวมบทความทางด้านคติชนวิทยาในบริบททางสังคม (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. เสาวลักษณ์ อนันตศานต์ (2543) ทฤษฎีคติชนและวิธีการศึกษา Folklore Theory and Teachniques. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง. เสาวลักษณ์ อนันตศานต์. (2548). “การวิเคราะห์ด้านมืดของนิทานเรื่องปลาบู่ทอง”. วารสารรามคำแหง. 22 (4): 156-177 (2546). เอื้อย ผู้ตกเป็นเหยื่อความริษยา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ธารอักษร. อารี ถาวรเศรษฐ์ (2546). คติชนวิทยา (Folklore). กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. อรุณ ยันต์ทอง. (2531). ปลาบู่ทอง: วิเคราะห์และเปรียบเทียบ. ศูนย์ศิลปวัฒนธรรม: วิทยาลัยครูเทพสตรีลพบุรี: ลพบุรี. Anderson, Benedict (1991) Imagined Communities: reflections on the origin andspread of nationalism. London: Verso. Eriksen, Thomas Hylland (1993) Ethnicity and nationalism: anthropological perspectives. London: Pluto Press. Hall, Stuart (1990) ‘Cultural Identity and Diaspora’, in Rutherford, J. (ed.) Identity. London: Lawrence and Wishart. (1992) ‘The Question of Cultural Identity’, in Hall, Stuart., Held, David and McGrew, Tony (1992) Modernity and its future. Cambridge: Polity Press, in association with the Open University. Taylor, Charles. (1994) ‘The Politics of Recognition’, in Gutmann, Amy (ed.), Multiculturalism: examining the politics of recognition (pp. 25-73). New Jersey: Princeton University Press.