ประมวลการสอนรายวิชา

ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์

รหัสวิชา TH501 ชื่อวิชา FOLKLORE IN THAI SOCIETY  จำนวนหน่วยกิต 3 

ภาคการศึกษาที่ 1/2554

           ข้อมูลเกี่ยวกับวิชา

คำอธิบายรายวิชา

ศึกษาวิะวิทยาทางคติชนวิทยาเพื่อให้สามารถวิเราะห์วิถีชีวิตของคนในสังคมไทยจากข้อมูลที่เป็นมุขปาฐะลแะลายลักษณ์ซึ่งนำไปสู่ความเข้าใจการดำเนินชีวิต ค่านิยม พลังศรัทธา ความเชื่อ การถ่ายทอดและการปฏิบัติ

ผู้สอน   ชื่อ-สกุล อีเมล์ เวลานิสิตเข้าพบ อาจารย์ดวงเด่น บุญปก duangden@swu.ac.th Monday 1330-1500

ห้องเรียน  -  เวลาเรียน: 01020508 ศ. 09:30-12:20

วัตถุประสงค์

1. เพื่อศึกษาขอบข่ายข้อมูลคติชนวิทยาประเภทต่างๆ 2.เพื่อศึกษาวิเคราะห์ข้อมูลคติชนตามแนวคิดและทฤษฎีต่างๆ 3.เพื่อศึกษาวิธีการ-ปฏิบัติการเก็บข้อมูลภาคสนามและนำเสนอผลงาน

การประเมินผลการเรียน

1.จิตพิสัยและการมีส่วนร่วมในชั้นเรียน 30% 2.สอบกลางภาค (Mid-term exam) 20% 3.สอบปลายภาค (Final exam) 20% 4.การปฏิบัติการ การนำเสนอ 30%

เกณฑ์การพิจารณาตัดเกรด

A>80, B+>75, B>70, C+>65, C>60, D+>55, D>50, E<50

เอกสารและสื่อที่ใช้ประกอบการสอน

กฤษฎา รุ่งเรือง. (2548). การวิเคราะห์คุณธรรมที่ปรากฏในบทภาพยนตร์การ์ตูนโทรทัศน์เรื่องปลาบู่ทอง. สารนิพนธ์. กศ.ม. (ภาษาไทย). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. จันทร์ศรี นิตยฤกษ์ (ม.ป.ป.). ความรู้เรื่องคติชนวิทยา. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยครูธนบุรี. จินจณา โอสถธนากร และ วนินทร หงสกุล. (2545). “ปลุกกระแสการ์ตูนไทย...ปลาบู่ทอง: สัมภาษณ์อรุโณชา ภานุ พันธ์ แห่งบรอดคาซท์ไทย เทเลวิชั่น”. วารสารส่งเสริมการลงทุน Thailand Investment Promotion Journal. 13(7): 13-16. ณัฐกานต์ ลิ่มสถาพร (2546). POST MODERN ดีกว่าแบรนด์ ซับซ้อนกว่าโฆษณา. กรุงเทพฯ: ที พี เอ็น เพรส. ธีรยุทธ บุญมี (2547). โลก MODERN & POST MODERN. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สายธาร. บัวผัน สุพรรณยศ (2542). คติชนวิทยา (Folklore). กรุงเทพฯ: เลิฟ แอนด์ ลิฟ. บุษบา เรืองศรี. (2547). “ปลาบู่ทองไทย: มรณมาตาเขมร: เปรียบเทียบโลกทรรศน์ของผู้เล่านิทาน”. วารสาร ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 1(2): 29- 41. ภาณุพงศ์ อุดมศิลป์ (2549). วิชาคติชนวิทยา (Folklore). กรุงเทพฯ: ศูนย์การพิมพ์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ภูมิจิต เรืองเดช (2542). คติชนวิทยา (Thai Folklore). บุรีรัมย์: สถาบันราชภัฏบุรีรัมย์. ศิราพร ณ ถลาง (2548). ทฤษฎีคติชนวิทยา: วิธีวิทยาในการวิเคราะห์ตำนาน นิทานพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ: โครงการ เผยแพร่ผลงานทางวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ศิราพร ณ ถลาง และสุกัญญา ภัทราชัย (บรรณาธิการ 2542). คติชนกับคนไทย-ไท: รวมบทความทางด้านคติชนวิทยา ในบริบททางสังคม (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. เสาวลักษณ์ อนันตศานต์ (2543) ทฤษฎีคติชนและวิธีการศึกษา Folklore Theory and Techniques. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง. อารี ถาวรเศรษฐ์ (2546). คติชนวิทยา (Folklore). กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. Anderson, Benedict (1991) Imagined Communities: reflections on the origin and spread of nationalism. London: Verso. Eriksen, Thomas Hylland (1993) Ethnicity and nationalism: anthropological perspectives. London: Pluto Press. Dresser, Norine. (1996). Multicultural Manners: New Rules of Etiquette for a Changing Society. Toronto: John Wiley & Sons, Inc. Hall, Stuart (1990) ‘Cultural Identity and Diaspora’, in Rutherford, J. (ed.) Identity. London: Lawrence and Wishart. (1992) ‘The Question of Cultural Identity’, in Hall, Stuart., Held, David and McGrew, Tony (1992) Modernity and its future. Cambridge: Polity Press, in association with the Open University. Hobsbawm, Eric and Ranger, Terence (2003). The Invention of Tradition. 10th printing. Cambridge: University Press. Taylor, Charles. (1994) ‘The Politics of Recognition’, in Gutmann, Amy (ed.), Multiculturalism: examining the politics of recognition (pp. 25-73). New Jersey: Princeton University Press.

Course Online

-